Ik houd van thee. En het is gelukkig een relatief little waste drink, zeker wanneer je het vergelijkt met frisdrank in plastic flessen. Maar ook thee drinken kan altijd duurzamer. Bijvoorbeeld door voor biologische thee te kiezen of alleen nog losse thee te drinken (en dan wel in een thee-zeef of -ei natuurlijk en niet in een wegwerpfilter). Maar de échte waste begint al voordat je je versgekookte water van een smaakje voorziet. En dat had ik me nog nooit gerealiseerd.

Een paar dagen geleden keek ik dit TED-praatje over environmental folklore. Hierin vertelt de Australische Leyla Acaroglu dat het helemaal niet zo makkelijk is om the right thing te doen. Vaak denken we dat we een milieubewuste keuze maken, terwijl de werkelijkheid weer eens een stuk gecompliceerder is dan ze lijkt. Een papieren zak is bijvoorbeeld lang niet altijd beter dan een plastic tasje, omdat er relatief zoveel meer papier nodig is dat de milieuwinst in de vergelijking niet meer relevant is.

Na een kleine tien minuten introduceert Leyla de waterkoker. Natuurlijk, die verbruikt stroom. Daarom zijn de ketels van tegenwoordig technisch zo in elkaar gezet dat ze ontzettend energie-efficiënt zijn. Er zijn zelfs waterkokers van ecologisch verantwoorde materialen, zoals gerecycled plastic. Maar, zo vertelt Leyla, dat is niet het grootste probleem. Het probleem zit hem in hoe het product gebruikt wordt.



Er wordt onnodig veel water gekookt. 65% van de Britten doet te veel water in de waterkoker als ze een kop thee willen zetten. Ik doe dat zelf ook. Sterker nog, ik kook regelmatig een liter water, waar ik een halve liter van gebruik om de andere helft later op de dag nóg eens te koken. Niet heel efficiënt zeg maar. De energie die in Engeland door overfilling op één dag verloren gaat, is genoeg om alle straatverlichting een nacht te laten branden. Oeps. Het is zelfs zo erg dat in the land of the tea nucleaire stroom in Frankrijk wordt gekocht op het moment dat een populair tv-programma afgelopen is, zodat de Britten tijdens de reclame allemaal tegelijk een kopje thee kunnen zetten.

Op een heel eenvoudige manier is hier dus enorm veel energiewinst te behalen: doe minder water in de waterkoker. 

Is het allemaal de schuld van de fervente theedrinkers dat die energie verloren gaat? Zeker niet. Het probleem zit hem ook in het product zelf. De minimumvullijntjes op waterkokers zijn bijvoorbeeld altijd voor 2 tot 5.5 kop. Als je dus maar één kopje wil, móet je wel te veel water koken. Gelukkig wordt er ook vanuit die hoek nagedacht over oplossingen. Kleinere reservoirs bijvoorbeeld, of een knop die je ingedrukt moet houden terwijl het water kookt. En er is ook deze superchique waterkookstick die al maanden op mijn verlanglijstje staat. Nu ik weet hoeveel energie ik verspil door mijn kopjes thee, wordt het misschien toch maar eens tijd om hem aan te schaffen.

Maar nu eerst een kopje thee!