Dat er helemaal níéts gebeurt op international overheidsniveau wat betreft klimaatbeleid is niet helemaal waar. Dat er heel veel gebeurt helaas ook niet. Een klein lesje klimaatgeschiedenis krijg je in overzicht met belangrijke overeenkomsten - en wat ze tot nu toe hebben opgeleverd.

1972 - de Keeling curve

In 1972 werd de Keeling Curve gepubliceerd. Deze curve laat de hoeveelheid koolstofdioxide in lucht zien, gemeten in Hawaii. De Keeling curve wordt vaak gezien als het eerste observationele bewijs dat de broeikasgassen (GHG - green house gas) toenemen. Vooral de plaats van meting, namelijk Hawaii, is hierin erg interessant: op dit relatief kleine en natuurrijke eiland zou je normaal gesproken niet veel broeikasgassen verwachten. Reden voor paniek? Niet meteen, maar wel de eerste bezorgdheid over klimaatverandering kwam uit de curve naar voren. Kun je het je voorstellen? Al in 1972 was er dus al iets over klimaatverandering bekend! 

1979 - World climate congress

Mede door de Keeling curve werd in 1979 het eerste klimaatcongres gehouden.  In dit congres werd gepraat over de urgentie van een strategie om het klimaatsysteem beter te begrijpen. Daarnaast werd the World Climate  Programme (WCP) opgericht: een onderzoeksorgaan om klimaatzaken beter te begrijpen en informatie later te analyseren om zo klimaatveranderingen te kunnen managen. De vier hoofddoelen van de WCP werden opgesteld: 

Kortom: hier werd de basis gelegd voor het wetenschappelijk onderzoek waar we nu zoveel van hebben. Het programma werd gesponsord door het United Nations Environment Programme (UNEP) en bestond uit diverse componenten. Wil je hier meer over weten? Lees hier verder.