Goed nieuws! Het Franse parlement heeft definitief 'ja' gezegd op een wet die alle ontginning en productie van olie en natuurlijk gas in het land verbiedt. De wet gaat pas in 2040 écht van kracht, maar deze stap is er natuurlijk één in een ontzettend goede richting. Of zitten er haken en ogen aan dit verhaal? 

Frankrijk is het allereerste land ter wereld dat een verbod heeft ingevoerd en heeft daarmee natuurlijk een behoorlijke mijlpaal bereikt. Het verbod geldt niet alleen voor het land zelf, maar ook voor alle overzeese gebieden die bij het land horen. Concreet betekent dit verbod dat Frankrijk geen vergunningen meer verstrekt voor de exploratie naar nieuwe olie- en gasbronnen. Hiermee wil Macron Frankrijk uiteindelijk klimaatneutraal krijgen (in 2050). Vooral de territoriale omvang is belangrijk: olieproducenten willen graag in Guyana (Zuid-Amerika) op zoek naar olie, maar dat is met deze wet dus niet meer mogelijk. 

Het nieuws zet Frankrijk natuurlijk in een goed licht, maar het is wel belangrijk om eerlijk te blijven. Frankrijk importeert namelijk het grootste deel (lees: 99%) van de olie en het gas - en zal daar voorlopig nog niet mee stoppen. En dat is natuurlijk een beetje krom: Frankrijk produceert namelijk 815.000 ton olie op jaarbasis, maar die hoeveelheid produceert Saoedi-Arabië in slechts enkele uren. 

Toch is Frankrijk wel lekker op weg: in 2040 wil het land alle auto's met een verbrandingsmotor verbieden en voor 2025 moeten er 17 kerncentrales gesloten worden. In 2016 kwam daar ander goed nieuws bij: in 2020 is Frankrijk het eerste land zónder bekertjes en bordjes van wegwerpplastic (ook hier weer een kleine kanttekening: in de wet spreekt men over minimaal 50% biologically-sourced materials die thuis gecomposteerd kunnen worden). 

Wat vind jij? Is wetgeving effectief? Of kunnen we onze pijlen beter op iets anders richten?

Meer lezen: 

Duurzaam Bedrijfsleven over de wetgeving

CNN over plastic bekers

The Guardian over de wetgeving

Liefs,

Nicky & Jessie