Een tijdje geleden kreeg ik (J) het boek 'Het Anti Rimpel Complex' van Robin van Wechem toegestuurd. Ik was aanvankelijk een beetje sceptisch om het te lezen, omdat ik mezelf niet echt als een beautyqueen beschouw en ik met de grootste moeite twee kleine rimpeltjes boven mijn wenkbrauwen kan toveren (wallen en lijnen daarentegen zijn prima vertegenwoordigd op mijn gezicht). Toch nam ik dit boek overal mee naartoe, omdat ik het per se wilde uitlezen. Ik kwam er namelijk al snel achter hóé crazy de cosmetica-industrie in elkaar zit en wat de gemiddelde Nederlander eigenlijk allemaal op het gezicht smeert. Een eye-opener. 

Het meest interessante stuk vond ik het stuk waarin Robin de beurs In-Cosmetics bezocht. Deze beurs is bedoeld voor inkopers van grondstoffen voor cosmetica. Robin ontdekt op de beurs dat bedrijven die ze herkent eigenlijk totaal geen cosmeticabedrijven zijn. Zo staat er een stand van Honeywell; een producent van thermostaten en verwarmingen, die ook in de luchtvaart actief is. Het bedrijf blijkt reststoffen uit deze takken te herbewerken tot grondstoffen voor cosmetica. Hetzelfde geldt voor een bedrijf in autobanden, oliemaatschappijen en energieconcerns.

Wat ik vooral heel grappig vond was dat Robin, net als wij in ons boek dat 12 september uitkomt, over haar experimenten met zelfgemaakte en natuurlijke shampoo schrijft. Wij hebben hier eerder al een groot vergelijkingsartikel over geschreven, dus ik zal het niet uitgebreid toelichten, maar wat ik wel interessant vind om uit het boek te vermelden zijn de ingrediënten die in sommige shampoos worden gebruikt. Sodium Laureth Sulfate bijvoorbeeld is een wasstof en schuimmiddel, bewerkt met een kankerverwekkende stof. Cocamidopropyl Bentaine is een schuimmiddel en antistatische stof die afkomstig is van vliegtuigbrandstof (ik maak geen grapje). Propylene Glycol zit in antivries voor auto's en boten. en het conserveringsmiddel Butylparaben heeft een hormoonverstorend effect. Naast de verpakking is het dus ook interessant om even de ingrediëntenlijst te checken als je shampoo uitzoekt! Robin geeft in haar boek overigens ook tips voor (helaas verpakte) shampoos die wél goed zijn.

Na het - voor mij meest interessante - stuk over de ingrediënten in cosmetica gaat het boek verder met een geschiedenis van de cosmetica-industrie. Ook belicht Robin problemen die uitgebreid bij mijn studio aan bod zijn gekomen: de marketingstrategieën voor mannen en vrouwen, de verschillende schoonheidsmythes over hoe dik, dun, bruin of wit je moet zijn, de hypocrisie van de spiegel (Robin volgde zelf een 'spiegeldieet' waarbij ze zich dus niet meer in de spiegel mocht zien) en genderneutraliteit. 

In deel drie van het boek gaat Robin wat verder in op de veiligheid van producten en ingrediënten, zoals de effecten van de hormoonverstorende stof BPA in cosmetica (maar ook in shampooflessen, blikjes en allerlei andere items met plastic), de stakeholders en macht van de industrie op het gebied van wetenschappelijk onderzoek, keurmerken en biologische producten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik toen naar een simpele roman greep omdat ik een beetje te moe was voor inhoudelijk kost maar als ik weer wat minder aan mijn hoofd heb ga ik dit stuk ook nog helemaal uitpluizen.

Ik heb nog geprobeerd om Nicky het boek te laten lezen, zodat we twee meningen hadden, maar zij is zó niet geïnteresseerd in make-up of beauty dat het me niet is gelukt ;) Nicky gebruikt nauwelijks make-up of crèmes. Hoogstens een beetje eyeliner of onze zelfgemaakte crème als ze de hele dag in een airco heeft gezeten. Voor iedereen die geïnteresseerd is in beauty is dit echter wel een superinteressant boek. Of misschien wel een must read! Want: als je toch aan het smeren bent is het wel zo handig om te weten wát je smeert. 

Nicky & Jessie